Het was vroeg opstaan afgelopen zaterdag. Of je ging met de C1 mee naar Goes of met de B1 mee naar Enschede.
Ik was erbij in Enschede waar om 11.00 uur werd ingeblazen voor de 1e wedstrijden. Er was een redelijke supportersschare aanwezig. KCC was ingedeeld bij SKF uit Veendaal, BEP uit Purmerend en de Meeuwen uit Putten.

Onze ploeg begon tegen SKF. Deze ploeg werd vooraf beschouwd als een van de te kloppen ploegen. Na een moeizame start pakte KCC voortvarend uit. Via een 3-0 en 4-1 voorsprong was het na 12 minuten rust. De winst leek binnen maar SKF liet het er niet bij zitten. Binnen 5 minuten hadden zij de stand gelijk getrokken en was de wedstrijd weer helemaal open. We kwamen zelfs nog tweemaal op achterstand bij 4-5 en 5-6. Met nog slechts een paar minuten te spelen leek alleen een gelijkspel nog haalbaar. de spanning was te snijden. Zeker toen na de 6-6 een zuivere doorloopbal van Milou werd afgekeurd. Milou nam op ondubbelzinnige wijze wraak door 2 seconden voor het einde de winnende erin te gooien. De eerste winst was binnen. 
Doelpuntenmakers: Nik 3x, Bianca, Tessa, Milou en Cristian 1x.

De tweede wedstrijd was tegen BEP. Voor ons een van de favorieten voor de titel. Zij hadden echter verrassend van de Meeuwen verloren. Achteraf gezien was dit de eenvoudigste overwinning van het tournooi. BEP was geen schim van de ploeg die wij kennen van het veld en KCC speelde een hele sterke wedstrijd. Na tussenstanden van 2-0 en 4-1 was het bij rust 5-3. Dit keer na de rust geen verslapping en via 6-4 werd uiteindelijk de 7-5 eindstand bereikt. De overwinning was geen moment in gevaar geweest. Na 2 overwinningen werd er al aan een van de finaleplaatsen gedacht.
Doelpuntenmakers: Nik 2x, Emiel, Tessa, Milou, Lilly en Bianca 1x.

De derde en laatste poulewedstrijd was tegen de Meeuwen. De rekenmeesters hadden uitgerekend dat een gelijkspel al voldoende zou zijn voor de finale om de 1e en 2e plaats. Maar dat bij verlies zelfs de 3e en 4e plaats nog niet zeker was. Opdracht was dus gewoon winnen. Voor de eerste maal in het tournooi kwamen we op een 0-1 achterstand. Dit werd echter snel weggepoetst. Na 2-2 liepen we uit van een 4-2 tussenstand naar een 5-3 ruststand. Helaas gingen we hierna, net als tegen SKF, weer de fout in. Binnen 2 minuten wist de Meeuwen de stand weer gelijk te trekken. Het spel moest regelmatig stilgelegd worden wegens diverse blessurebehandelingen waaronder die van Emiel. Even later moest Emiel zelfs vervangen worden door Cristian. Deze was slechts een paar minuten in het veld toen hij werd aangewezen om een strafworp te nemen. Tegen SKF had hij al een belangrijke gemaakt en ook deze was belangrijk. Hij scoorde en met nog 7 minuten te gaan moesten we proberen deze stand vast te houden of verder uit te breiden. In ieder geval dat gelijke spel dan maar. De ballen wilden niet vallen en daardoor bleef het ongekend spannend. Een paar seconden voor tijd wist de Meeuwen nog gelijk te maken maar meteen daarna klonk het eindsignaal. De 6-6 eindstand was voldoende voor een een plaats in de grote finale. Om een kans van slagen te hebben zou het spel dan wel aanmerkelijk beter moeten zijn dan in deze wedstrijd.
Doelpuntenmakers: Emiel 2x, Cristian, Nik, Tessa en Milou 1x,

Ja en dan die finale. Er moest aangetreden worden tegen de Antilopen. In hun poule hadden zij alle wedstrijden gewonnen. Met een paar opmerkelijk lange en sterke spelers hadden zij indruk gemaakt. We begonnen in mijn ogen geniaal. Nadat de 8 spelers van Antilopen publiekelijk waren voorgesteld lieten onze coaches de volledige selectie (15 man/vrouw) voorstellen wat meteen een indrukwekkend schouwspel was waar de tegenstanders ongetwijfeld van onder de indruk waren. De toon was gezet en het leek wel of KCC daar de nodige kracht uit had geput ondanks dat we via een stip met 1-0 achter kwamen. Nik scoorde, zoals hij al vaker in het tournooi gedaan had met zijn eerste schot, de gelijkmaker. En KCC ging door. Emiel achter de korf en Stephan met een prachtige doorloper zorgden voor de 3-1. Er waren toen 6 minuten gespeeld. Antilopen kwam op 3-2 maar Mark, die met zijn talrijke rebounds het hele tournooi al indruk maakte, deed met een Mark-bal voor het eerst ook een duit in het zakje. Bianca en Emiel zorgden voor een 6-2 voorsprong. Met nog 2 minuten te spelen kon Antilopen nog tot 6-4 terugkomen voordat weer Emiel de 7-4 liet aantekenen. Vlak voor rust werd het nog 7-5. Ik was een beetje de kluts kwijt. Ik wist dat het binnen de mogelijkheden lag maar zo goed had ik de ploeg eerder nog niet zien spelen. Als ze dit nivo de 2e helft zouden kunnen vasthouden zou er geen vuiltje aan de lucht zijn. Dat was er ook niet echt want KCC was via Mark weer de eerste die aan scoren toekwam. Antilopen kwam al snel weer op 2 punten maar toen volgde een vrij lange doelpuntloze periode. Gelukkig hadden we het verdedigend ook goed op orde maar ook het spel bleef goed verzorgd. en daarom bleef het allemaal heel aantrekkelijk. Twee minuten voor tijd haalde Stephan definitief de trekker over. Met een weergaloze bal onder de korf besliste hij de wedstrijd door 9-6 te maken. Antilopen mocht nog, mede dankzij de scheidsrechter, tot 8-9 terugkomen maar daarna klonk het onverbiddelijke eindsignaal. KCC was NEDERLANDS KAMPIOEN en zondermeer DIK en DIK verdiend. Een ongekende prestatie. Het feest kon losbarsten en de emoties de vrije loop gelaten. Wat was dit een prachtige afsluiting van een enerverend zaalseizoen.

Ik laat ze nog even de revu passeren.
Milou, de alleskunner. Bianca, altijd scorend. Tessa, de koele strafworpspecialist en Lilly die ondanks haar gebrek aan ervaring een superprestatie leverde. 
Mark, de super-rebounder. Nik, de topscoorder. Emiel, de wederopstanding in de finale. Stephan, de onnavolgbare en Cristian, de superinvaller.
En al die reserves, begeleiding en supporters die met hun positieve bijdragen ook een belangrijk aandeel in het succes hadden.
De coaches Anton en Wilrik die nooit in paniek raakten en altijd het vertrouwen hielden en met hun gedegen voorbereiding waarschijnlijk de juiste snaar hebben geraakt.
Dit was het succes van het collectief en pieken op het juiste moment.

Nogmaals en ook mede namens de supporters van harte gefeliciteerd.

Geniet er nog maar even van dan zien we elkaar weer op het (nieuwe) veld.
Jan