KCC/Hijbeko 2 werd toch wel als verrassing gezien in de Reserve Ereklasse. Na overwinningen tegen TOP en Deetos gingen we samen aan kop met Dalto. Waar de eerste wedstrijden nog sprake zou kunnen zijn geweest van onderschatting leek het erop dat de tegenstanders ons nu wel op waarde zouden schatten.

Vorige week zaterdag stond de wedstrijd tegen KVS op het programma. Waar afgelopen seizoen nog werd gelijkgespeeld aan het einde van de veldcompetitie tegen KVS 3 moest er nu dus gewonnen worden van KVS 2. Maar de selectie zou de selectie niet zijn als we elkaar zelfs in het verre Scheveningen niet even succes komen wensen. Daarom kwam Michiel nog even langs, die via een ‘kleine’ omweg Scheveningen bezocht om ons zijn succeswensen in ontvangst te laten nemen. Daarnaast haalde hij gelijk even zijn tas op, die op wonderbaarlijke wijze in Scheveningen was beland. Een ezel stoot zich in het algemeen… (inside joke) Hierna vervolgde Michiel zijn weg naar Veenendaal, en konden wij verder met onze wedstrijdvoorbereiding. Door Glenn, die wat vooronderzoek had gedaan (bedankt hiervoor) wisten we min of meer wat ons te wachten stond.

Met onze mix van jong en oud (zolang Robin speelt is hiervan wel sprake) stapten we het veld in. Verdedigend speelden we aeen sterke eerste helft waarbij de speerpunten van de tegenstander goed werden uitgeschakeld. Aanvallend liep het nog niet geweldig, maar uiteindelijk gingen we met een verdiende 5-8 de rust in. Ook de tweede helft werd er aanvallend niet gespeeld zoals we dat kunnen. We hebben een allround ploeg waarin iedereen op meerdere functies kan spelen en iedereen kan scoren. Helaas lieten we slechts bij vlagen het spel zien zoals we dat kunnen, met een hoog tempo, veel afwisseling en verrassing. Dit resulteerde erin dat KVS toch weer wat geloof kreeg in een voor hun positieve uitslag. Er vonden aan hun kant wat wissels plaats en ze kwamen dichterbij. Daarnaast misten wij gewoon een stukje scherpte. Er was een time-out voor nodig om ons toch weer scherp te krijgen en de wedstrijd professioneel uit te spelen. Bij een 9-13 voorsprong klonk het verrassende eindsignaal, waarbij menig KCC’er dacht dat er nog wel even te spelen was. Al met al toch een goede overwinning, en het belooft wat dat je zelfs een overwinning kunt boeken als je niet groots speelt.

De week erna stond de wedstrijd tegen PKC 2 op het programma. Voor de oud A-junioren veel bekende gezichten uit de met één doelpunt verschil verloren bekerfinale van afgelopen seizoen. We hadden nog wat goed te maken. We begonnen de eerste helft niet zo goed, PKC kon te gemakkelijk aanleggen wat resulteerde in een 2-4 achterstand. Door een aantal goede aanvallen en verder sober verdedigen werd dit echter goed omgezet naar een 11-7 ruststand. De tweede helft stokt het echter aanvallend. De voorsprong wordt nog vastgehouden tot 14-11, maar daarna weet PKC vijf keer op rij te scoren. Aanvallend wilden de ballen even niet vallen, maar in plaats van dat we op hoog tempo bleven spelen leek het wel alsof we verkrampten. Er werd statisch gespeeld en onnodig balverlies geleden. Uiteindelijk wisten we nog wel de 15-16 te maken, maar de gelijkmaker bleef uit. Helaas een onnodige nederlaag, we deden zeker niet onder voor PKC, maar als je slechts vier doelpunten maakt de tweede helft dan is dat gewoon te weinig. Komende zaterdag staat de lastige uitwedstrijd tegen koploper Dalto op het programma. In deze wedstrijd moeten we laten zien dat het mindere scoren een incident was.

Ik zou nu weer iemand anders willen verzoeken om het volgende verslag te schrijven. Ik zal geen leeftijdscategorieën met namen opperen omdat ik niet zou willen dat mensen zich beledigd voelen. Ik denk namelijk dat velen uitgaan van het motto: “Je bent zo jong als je je voelt.”