Dit artikel gaat over twee hondstrouwe supporters die al 25 jaar de wedstrijden van De Kapellen 1 / KCC 1 bekijken. Dat zijn toch bijna 1.000 oefen-, beker- en competitiewedstrijden.

In 1986 maakte ik de overstap van De Bermen A1 naar De Kapellen A1. Het jaar daarop kwam ik in het eerste en speelde mijn allereerste competitiewedstrijd op zaterdag 5 september 1987 (25 jaar geleden!). Die dag waren mijn ouders er natuurlijk ook bij, niet vreemd want nog steeds zijn ouders vaak de allergrootste supporters van hun kroost. Maar toch was dit de start van een bijzonder supportersverhaal over twee echte De Kapellen/KCC-supporters: Cor van der Waaij (mijn vader) en Ton van Hoften (de vader van een oud-teamgenoot).

Hoewel beiden zelf geen korfbalachtergrond hebben, waren ze vanaf die eerste wedstrijd - zowel thuis als uit - altijd langs de lijn te vinden. In de beginfase was dat nog niet zo ver weg, maar toen de prestaties verbeterden en we met het eerste landelijk gingen spelen, reisden ze ook mee naar Zeeland en Friesland. Cor en Ton maakten er gewoon een echt uitje van. Ze gingen eerst als “toerist” dorpen/steden bekijken en eindigden de reis dan steevast met de wedstrijd van het eerste. In al die jaren hebben ze veel mee gemaakt en was het traditie dat er in het clubhuis (thuis en uit) werd afgesloten met een jenevertje, iets wat toen nog gewoon kon in een sportkantine.

Dat ging vele jaren zo door, tot ik in 1997 mijn plekje in het eerste moest afstaan aan enkele jeugdige Nederlands kampioenen (o.a. Robin Diepenhorst), die stonden te trappelen om het stokje over te nemen. Voor Cor en Ton was dat echter geen reden om hun wekelijkse reisjes te stoppen. Ook toen bleven ze gewoon meegaan met het eerste als supporter. En ook nadat De Kapellen met De Bermen fuseerden tot KCC, bleven zij - tot de dag van vandaag - de wedstrijden trouw bezoeken.

Vandaag speelde het eerste de eerste thuiswedstrijd dit seizoen en hoewel de ouderdom met gebreken komt en hun gezondheid ze nu soms in de weg zit om een wedstrijd te bezoeken, waren Cor en Ton er natuurlijk weer gewoon bij. Vanaf mijn filmpositie zag ik ze aan de overkant op "hun" bankje zitten. Voor anderen misschien twee oudere heren die een wedstrijdje komen kijken, maar voor mij toch wel heel bijzonder en ik vond dat ik daar iets mee moest. Vandaar dat onze huidig trainer Ton van der Laaken beide heren een kleinigheidje gaf als bedankje en ik dit korte artikel schreef als blijk van hulde aan twee supporters die al 25 jaar (!) het eerste in voor- en tegenspoed steunen en wat mij betreft de titel verdienen van de beste supporters van het land.

Heren bedankt voor jullie steun al die jaren en ik hoop dat we nog vele jaren samen het eerste kunnen blijven bezoeken!

Mark