Nadat afgelopen dinsdag in een niet al te hoogstaande wedstrijd tegen DeetosSnel/Volhuis B1 het kampioenschap werd binnengehaald in de Hoofdklasse C stonden we vandaag in de halve finale voor het NK in Pijnacker volgende week zaterdag. De tegenstander in deze halve finale was Top/Wereldtickets.nl en werd gespeeld op het terrein van Fortuna/MIHR in Delft.

TOP uit Sassenheim is de huidige zaalkampioen van Nederland. Zowel TOP als KCC hebben 2 internationals in hun midden. Danny Buning, een van de internationals bij TOP, was geblesseerd en werd vervangen door een speler uit de A1. Dus veel minder werden zij er niet op en bleef TOP de gedoodverfde favoriet voor een finaleplaats. Er zou dus nog een tandje bijgezet moeten worden t.o.v. het spelpeil tegen Deetos. Eigenlijk achtte ik ons team kansloos maar toen ik om 10.00 uur de weersverwachting bekeek kreeg ik er wel weer vertrouwen in. Het zou regenen en stormachtig worden. Techniek en lengte-overwicht zijn dan niet meer zo relevant. Hard werken en een optimale focus zijn dan de noodzakelijke ingredienten. Om exact 11.00 uur floot de scheidsrecht in. Ondanks dat de spelers best gespannen waren hadden we een flitsende start. Stephan verzilverde zijn tweede schot en een paar minuten later rondde hij een vrije bal perfect af. 2-0 na 5 minuten. TOP kon aanvallend zijn draai niet vinden maar ook KCC had het aanvallend bijzonder moeilijk. TOP kwam terug tot 2-1 maar gelukkig antwoordde Matthias bijna direct en liet van afstand 3-1 aantekenen. Met onze eerste aanval weer onder de korf moest er maar eens een verschil gemaakt worden. Met de twee mannen in de punt, Chantal in de rebound en Anouk als onvermoeibare aangever werd de verdediging van TOP onder zware druk gezet. Het resultaat bleef niet uit. Niels zorgde met een afstandschot en een fantastische one-hander voor het vierpuntsverschil. 5-1. De Sassenheimers gaven echter niet op. En omdat KCC bij de afronding niet scherp genoeg was vond TOP 5 minuten voor rust weer de aansluiting 5-3 en volgden er nog een paar spannende minuten. Chantal was goed bij de les. Door bij een reboundduel haar instappende tegenstandster te misleiden kon zij, vlak voor het rustsignaal, onder de korf voor de 6-3 aanleggen. Dat was een geruststellende en ook nog zeer verdiende ruststand om een kopje thee te gaan drinken. Vermeldingswaard zijn nog de 2 fantastische bloks van Koen en Niels. Iets wat bij de aanhang altijd weer aanspreekt.

Als in de 2e helft het spelnivo van de 1e gehandhaafd zou kunnen worden dan zou er zo maar eens gewonnen kunnen worden. Maar onder deze omstandigheden is alles mogelijk dus ik was er nog niet zo gerust op. Mijn sombere gedachte leek uit te komen. Vanuit de middenbal bij onze eerste verdedigende aktie werd een overtreding gemaakt die door de scheids als strafworp werd beoordeeld. TOP faalde deze keer niet en ruim een minuut later stond er ineens een 6-5 tussenstand op het bord. Dat was even schrikken met nog ruim 28 !!! minuten te spelen. Het was nu buigen of barsten. Na een aantal doelpuntloze minuten wist Femke van afstand de bevrijdende 7-5 aan te laten tekenen. Volgens mij was dit het belangrijkste moment van de wedstrijd. Het KCC-publiek ging er weer massaal achter staan, de ploeg putte er de noodzakelike kracht uit en TOP kreeg even een tikkie en omdat Anouk er, net als afgelopen dinsdag, persoonlijk voor zorgde dat de international van TOP zo goed als kansloos was, werkte dat tikkie lang door want de zwart-witte formatie uit Capelle had het goede gevoel weer van de 1e helft en stoomde met uitstekend verzorgd korfbal door naar een 10-5 stand met nog 6 minuten te spelen. Afstandschoten van Niels en Chantal en een vrije bal van Koen. Kat in het bakkie zou je dan denken. En bij een 11-7 stand na nogmaals Chantal en met nog 4 minuten op de klok denk je niet meer aan een spannend einde. Kwestie van uitspelen. Maar onze manschappen werden ineens overmand door de zenuwen. Een cruciale beslissing van de scheidsrechter hielp daar wel een beetje aan mee. Een onderschepping op de middenlijn van Koen werd bestraft met een vrije bal onder de korf die er prompt inging. 11-8. Foute passing en foute keuzes in onze aanval zorgden ervoor dat TOP aanvallend druk kon blijven zetten. Dat bleef niet onbestraft want vlak voor tijd wist TOP tot op 1 punt terug te komen. 11-10. Tussentijds werd een treffer van Sophie nog afgekeurd voor verdedigd. Met nog 58 bloedstollende seconden te gaan probeerde TOP de gelijkmaker te forceren. En ondanks het luide gejoel en gesmeek van het TOP-publiek en de rood-witte bank om een strafworp, bleef de scheids onverstoorbaar en hield vast aan zijn eigen waarneming waarna hij het verlossende eindsignaal gaf.

De scheidsrechter dwong hiermee bij mij bijzonder veel respect af. In het heetst van de strijd liet hij zich niet intimideren en dat was zondermeer knap. Inmiddels vielen spelers, coaches, reserves en begeleiding elkaar in de armen en werd, met oerwoudkreten van met name coach Ed en onder luid applaus van het meegereisde publiek, het overwinningsfeestje gevierd. Een terechte overwinning en een opsteker voor de komende bekerfinale en uiteraard de NK-finale. Coach Ed was sowieso erg tevreden maar was vooral blij met het compliment van de TOP-bank. Ook volgens hen was de overwinning dik verdiend omdat we als team opereerden en over meerdere schijven gevaarlijk waren. Een bevestiging van hetgeen waaraan Ed het hele jaar met zijn ploeg heeft gewerkt. In de finale ontmoeten we DSC uit Eindhoven. DSC zal ook verrast zijn door het verlies van TOP. Maar het zal ongetwijfeld ook bij hen het gevoel geven dat ze het NK kunnen winnen omdat TOP niet de tegenstander is. Dus oppassen geblazen. Maar eerst dinsdag de bekerfinale tegen PKC in Hardinxveld.

Tot dinsdag bij Vriendenschaar. 19.00 uur de B1 en om 20.15 uur de A1

Klik hier voor de foto's van Saskia Dijkxhoorn.