Dit stukje verschijnt wat later dan u gewend bent. Ik heb er heel goed over na moeten denken hoe kritisch ik mag/moet zijn over deze wedstrijd en met name onze poeg. De B1 heeft het namelijk, zoals men het noemt, bijna collectief af laten weten.

KCC begon de wedstrijd met 4 punten voorsprong op tegenstander Fortuna dat tot nu slechts eenmaal gewonnen had. Dat begin was desastreus. Binnen 2 !!!! minuten stonden we met 3-0 achter. Was dat onderschating? Of puur door gemakzucht en/of onoplettendheid. Heel zwart/wit geredeneerd zou je kunnen concluderen dat we daar de wedstrijd al verloren hebben. Vooral de 1e helft werden we geheel overvleugeld door onze tegenstander die ons met fris, snel en doeltreffend spel aftroefde. Fortuna speelde op de manier die ik zo vaak bij onze voormalige C1-ploeg van 2 jaar geleden heb gezien maar met deze, bijna zelfde ploeg, nog niet in zijn geheel terug heb gezien. Maar ondanks dat we op alle fronten te kort kwamen wisten we de schade toch nog enigszins beperkt te houden. Negen keer scoorden we waarvan er twee door de scheidsrechter werden afgekeurd. Dit had verder geen invloed op de score omdat we uit de gegeven vrije ballen alsnog scoorden. Met de rust was het 9-7 in het voordeel van Fortuna.

Ik had er nog alle vertrouwen in. Ik was er min of meer van overtuigd dat we de wedstrijd nog naar ons toe zouden trekken. En ik moet zeggen dat het wel wat beter ging. Er werd meer druk gegeven en daardoor kwamen de Fortunezen minder makkelijk tot scoren en wij kwamen wat meer aan anvallen toe. Zo stond het met nog 10 minuten te spelen ineens 10-10 mede door een gemiste stip van Fortuna. Toch had Fortuna het laaste woord. Via (weer) een stip en een afstandschot maakten zij het noodzakelijke verschil. We haalden nog op tot 12-11 en bij die stand weigerde de scheids ons een strafworp toe te kennen waardoor de stand bleef zoals hij was. De 4 strafworpen voor Fortuna waren naar mijn mening terecht. Die ene van ons stak daar wat schril bij af. Eentje, in de slotfase, is ons zeker onthouden gebleven. Desalniettemin een verdiende nederlaag waar we wel heel veel van kunnen leren.

En als eerste vooral bij jezelf te rade gaan. Even voor de spiegel gaan staan en aan jezelf de vraag stellen of je er de laatste periode wel het uiterste uitgehaald hebt. En dan bedoel ik niet alleen in de wedstrijd maar ook op de trainingen. Vooral daar leg je de basis voor een goeie techniek, conditie, spelopvatting en vertrouwen. Verslapping op de training zie je vaak terug in de wedstrijden. En dat ligt voornamelijk bij jezelf. De trainers geven jullie de nodige oefenstof en het is aan jullie om daar voor de volle 100 % mee aan de slag te gaan.

Nog even wat punten die mij vooral opvielen. Zeven maal werd er direct, vanuit de middenbal na een vakwisseling, balverlies geleden nog voordat er een aanval was opgezet. Zes maal zag de tegenstander kans uit hun 1e aanvallende actie (na een vakwisseling) te scoren. Verder werd er nogal wat onnodig balverlies geleden. Dit lijkt op concentratieverlies en gebrek aan vertrouwen. Maar hieraan kun je werken. Te beginnen a.s. dinsdag. Met zijn allen voor de volle 100 % ertegenaan. Elkaar oppeppen en stimuleren. Elkaar ervan overtuigen dat dit een eenmalige misser was.

We kunnen niet bij de pakken neer gaan zitten want volgend weekend wacht ons Groen-Geel in Wormer. Mooie gelegenheid om e.e.a. recht te zetten. Was het dan allemaal kommer en kwel daar in Delft? Nee natuurlijk niet. In de 2e helft is er alles aan gedaan om de wedstrijd te doen keren. De aanvallen die werden opgezet waren van goed gehalte en iedereen voerde zijn taak goed uit. Het had met een beetje geluk nog een gelijkspel kunnen worden. Bianca met 3, Tessa met 3 en Mark met 2 doelpunten waren de positieve uitzonderingen en niet alleen omdat ze een belangrijk aandeel hadden in de score.

En, o ja. De C1 won op een wel heel sneaky manier. De winnende maken vlak voor tijd. Door een invaller. Dat is dubbel kicken.

Tot volgende week

Jan